|
- از چه خار از من خوری ای جامه خارائی بیا
|
دیوان صوفی عشقری |
ادبیات |
|
- کباب کردی و بریان نمودی جان مرا
|
دیوان صوفی عشقری |
ادبیات |
|
- بی گفتگو به کلبه ام ای آشنا بیا
|
دیوان صوفی عشقری |
ادبیات |
|
- عمری خیال بستم من آشنائیت را
|
دیوان صوفی عشقری |
ادبیات |
|
- من نمیگویم چنین کن یا چنان کار مرا
|
دیوان صوفی عشقری |
ادبیات |
|
- بی نکوروئی گلستان خوش نمیاید مرا
|
دیوان صوفی عشقری |
ادبیات |
|
- ساقی بگردش آر صراحی و حبام را
|
دیوان صوفی عشقری |
ادبیات |
|
- به چه نسبت بدهم قامت دلجو ترا
|
دیوان صوفی عشقری |
ادبیات |
|
- ز آه و ناله خود نرم کردم سنگ خارا را
|
دیوان صوفی عشقری |
ادبیات |
|
- تار تار کاکلت دادر بعاشق تارها
|
دیوان صوفی عشقری |
ادبیات |
|
- ای بهار رفته گرچون پامیائی میا
|
دیوان صوفی عشقری |
ادبیات |
|
- کیست تا از من بپوید اینقدر دلدار را
|
دیوان صوفی عشقری |
ادبیات |
|
- مه نو دیده شد عید است فردا روز داران را
|
دیوان صوفی عشقری |
ادبیات |
|
- درد مندم دوست دارم نغمه های ساز را
|
دیوان صوفی عشقری |
ادبیات |
|
- انتظارت می کشم آرام جان من بیا
|
دیوان صوفی عشقری |
ادبیات |
|
- آباد می نمائی دل هر خراب را
|
دیوان صوفی عشقری |
ادبیات |
|
- عالمی بسته کنر بهر تو در کشتن ما
|
دیوان صوفی عشقری |
ادبیات |
|
- ای در بهای زلف تو چین و ختن بیا
|
دیوان صوفی عشقری |
ادبیات |
|
- اینو جوان بنامز خماریت را
|
دیوان صوفی عشقری |
ادبیات |
|
- کو شراب کهنی تا برد از هوش مرا
|
دیوان صوفی عشقری |
ادبیات |