|
- اهل جهان بیکدیگر هرگز وفا نکرد
|
دیوان صوفی عشقری |
ادبیات |
|
- هر دلی که از تیر مژگان نکویان خون شود
|
دیوان صوفی عشقری |
ادبیات |
|
- محتسب نه ملا برخری سوارم کرد
|
دیوان صوفی عشقری |
ادبیات |
|
- بهر بزمیکه آن شوخ پر یرخسار می خیزد
|
دیوان صوفی عشقری |
ادبیات |
|
- هر دلی که از عشقت داغ الفتی دارد
|
دیوان صوفی عشقری |
ادبیات |
|
- جان من رسم حنای تو مبارک باشد
|
دیوان صوفی عشقری |
ادبیات |
|
- زاهدا اگر زکوی تو یکبار بگذرد
|
دیوان صوفی عشقری |
ادبیات |
|
- صد شکر خدا دلبر من از سفر آمد
|
دیوان صوفی عشقری |
ادبیات |
|
- یاد ایامیکه دیر و کعبه ام روی تو بود
|
دیوان صوفی عشقری |
ادبیات |
|
- گوهر قدر و قارت پیش مهمان نشکند
|
دیوان صوفی عشقری |
ادبیات |
|
- عجب عیدیست کزوبوی بهار آید
|
دیوان صوفی عشقری |
ادبیات |
|
- عمری دلم به ناوک نازت نشانه بود
|
دیوان صوفی عشقری |
ادبیات |
|
- ای خوش ان وقتی که یوسف را زلیخا می خرید
|
دیوان صوفی عشقری |
ادبیات |
|
- کس نشد پیدا که در بزمت مرا یاد آوری
|
دیوان صوفی عشقری |
ادبیات |
|
- زاهد اگر چه لاف ز پرهیز می زند
|
دیوان صوفی عشقری |
ادبیات |
|
- هر کر داغ بر جگر نبود
|
دیوان صوفی عشقری |
ادبیات |
|
- هر گلرخی بر سر من ناز می کنند
|
دیوان صوفی عشقری |
ادبیات |
|
- دود آهم بهموا برق شرر می ریزد
|
دیوان صوفی عشقری |
ادبیات |
|
- ای خوش آن وقتی که رخسارت گل بیخار بود
|
دیوان صوفی عشقری |
ادبیات |
|
- گر بکابل چنین لیلی و شی پیدا شود
|
دیوان صوفی عشقری |
ادبیات |