|
- جانا بکوچه تو نه تنها سرم شکست
|
دیوان صوفی عشقری |
ادبیات |
|
- درد دلم تمنای کهسار پنجشیر است
|
دیوان صوفی عشقری |
ادبیات |
|
- جانم کشیدی از ستم ای ناجوان بس است
|
دیوان صوفی عشقری |
ادبیات |
|
- بایار خورده گیری بسیار خوب نیست
|
دیوان صوفی عشقری |
ادبیات |
|
- در جهان خوردنی بسیار خوب نیست
|
دیوان صوفی عشقری |
ادبیات |
|
- منم که سایۀ من فرش زیر پای من است
|
دیوان صوفی عشقری |
ادبیات |
|
- تا دل به چین کاکل یار آشیانه ساخت
|
دیوان صوفی عشقری |
ادبیات |
|
- روزگارم سیاه و تاریک است
|
دیوان صوفی عشقری |
ادبیات |
|
- بحرف بد نمودن یار خوبان بد نمائی هاست
|
دیوان صوفی عشقری |
ادبیات |
|
- این عکس شوخ و شنگ وقشنگ از نگار ماست
|
دیوان صوفی عشقری |
ادبیات |
|
- در نامۀ تو شور و شر صد قیامت است
|
دیوان صوفی عشقری |
ادبیات |
|
- گر بهشتم سزد وصل نکویانم بس است
|
دیوان صوفی عشقری |
ادبیات |
|
- می نمائی آشنا ساده روی نام تو چیست
|
دیوان صوفی عشقری |
ادبیات |
|
- براه یار چو نتوان ز سیم و زر گذارد
|
دیوان صوفی عشقری |
ادبیات |
|
- گردکان بزازی نشسته ماه سیما بود
|
دیوان صوفی عشقری |
ادبیات |
|
- رویت از پیش نظر دور نمیشد
|
دیوان صوفی عشقری |
ادبیات |
|
- روش هر صاحبدلی کز بارغم خم میشود
|
دیوان صوفی عشقری |
ادبیات |
|
- گر بکابل چنین لیلی و شی پیدا شود
|
دیوان صوفی عشقری |
ادبیات |
|
- ای خوش آن وقتی که رخسارت گل بیخار بود
|
دیوان صوفی عشقری |
ادبیات |
|
- دود آهم بهموا برق شرر می ریزد
|
دیوان صوفی عشقری |
ادبیات |