|
- ز آه و ناله خود نرم کردم سنگ خارا را
|
دیوان صوفی عشقری |
ادبیات |
|
- ز تو چون دیده ام اخلاص بسیار
|
دیوان صوفی عشقری |
ادبیات |
|
- زاهد اگر چه لاف ز پرهیز می زند
|
دیوان صوفی عشقری |
ادبیات |
|
- زاهدا اگر زکوی تو یکبار بگذرد
|
دیوان صوفی عشقری |
ادبیات |
|
- زنده باشی ای محبت با وقارم ساختی
|
دیوان صوفی عشقری |
ادبیات |
|
- ساقی بگردش آر صراحی و حبام را
|
دیوان صوفی عشقری |
ادبیات |
|
- سالهای وصف سر زلف نکویان کردم
|
دیوان صوفی عشقری |
ادبیات |
|
- ستاده بردرت ای شاه اولیا شده ام
|
دیوان صوفی عشقری |
ادبیات |
|
- سخندانیکه می فهمند سخن بسیار کم باشد
|
دیوان صوفی عشقری |
ادبیات |
|
- سر خود را نهادم بر قد مهایت خدا گفته
|
دیوان صوفی عشقری |
ادبیات |
|
- سمینبر مهرویم خیرات سرت گردم
|
دیوان صوفی عشقری |
ادبیات |
|
- سیماب وار ی تپم از یاد روی تو
|
دیوان صوفی عشقری |
ادبیات |
|
- شکر خدا که یا بخیر از سفر رسید
|
دیوان صوفی عشقری |
ادبیات |
|
- شکست دل صدا دادره نداره
|
دیوان صوفی عشقری |
ادبیات |
|
- شمشیر بران ابروی یار است
|
دیوان صوفی عشقری |
ادبیات |
|
- شمشیر بران ابروی یار است
|
دیوان صوفی عشقری |
ادبیات |
|
- شوم قربان رویت ای بکو رو
|
دیوان صوفی عشقری |
ادبیات |
|
- صد بار گریه ام گفت عید ترا مبارک
|
دیوان صوفی عشقری |
ادبیات |
|
- صد شکر خدا دلبر من از سفر آمد
|
دیوان صوفی عشقری |
ادبیات |
|
- طلوع صبح صادق ظاهر از چاک گریبانت
|
دیوان صوفی عشقری |
ادبیات |