|
- از که از خمخانه ی فطرت بجامم ریختی
|
دیوان علامه اقبال لاهوری |
اخلاق |
|
- نتوان زچشم شوق رمید ای هلال عید
|
دیوان علامه اقبال لاهوری |
اخلاق |
|
- نعره زد عشق که خونین جگری پیداشد
|
دیوان علامه اقبال لاهوری |
اخلاق |
|
- نوری نادان نیم سجده به آدم برم
|
دیوان علامه اقبال لاهوری |
اخلاق |
|
- زندگی سوز و ساز به زسکون دوام
|
دیوان علامه اقبال لاهوری |
اخلاق |
|
- چه خوش است زندگی را همه سوز وساز کردن
|
دیوان علامه اقبال لاهوری |
اخلاق |
|
- ای که زخورشید تو کوکب جان مستنیر
|
دیوان علامه اقبال لاهوری |
اخلاق |
|
- خوری بکنج گلشن جنت تپید و گفت
|
دیوان علامه اقبال لاهوری |
اخلاق |
|
- خورشید به دامانم , انجم به گریبانم
|
دیوان علامه اقبال لاهوری |
اخلاق |
|
- صوفی و ملا
|
دیوان علامه اقبال لاهوری |
اخلاق |
|
- خودی
|
دیوان علامه اقبال لاهوری |
اخلاق |
|
- حضور ملت, بحق دل بند و راه مصطفی رو
|
دیوان علامه اقبال لاهوری |
اخلاق |
|
- ارمغان حجاز
|
دیوان علامه اقبال لاهوری |
اخلاق |
|
- نمودار می شود روح ناصر خسرو علوی و غزلی مستانه سرائید غائب میشود
|
دیوان علامه اقبال لاهوری |
اخلاق |
|
- حرکت به به کاخ سلاطین مشرق نادر , ابدالی , سلطان شهید
|
دیوان علامه اقبال لاهوری |
اخلاق |
|
- زیارت امیر کبیر حضرت سید علی همدانی و ملا طاهر غنی کشمیری
|
دیوان علامه اقبال لاهوری |
اخلاق |
|
- زیارت امیر کبیر حضرت سید علی همدانی و ملا طاهر غنی کشمیری
|
دیوان علامه اقبال لاهوری |
اخلاق |
|
- قصر شرف النسا
|
دیوان علامه اقبال لاهوری |
اخلاق |
|
- حرکت بجنت الفردوس
|
دیوان علامه اقبال لاهوری |
اخلاق |
|
- آن سوی افلاک مقام حکیم آلمانی نیچه
|
دیوان علامه اقبال لاهوری |
اخلاق |