|
- به من نگر که منم مونس تو اندر گور
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- به میان دل خیال مه دلگشا درآمد
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- به وقت خواب بگیری مرا که هین برگو
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- به هر دلی که درآیی چو عشق بنشینی
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- به یارکان صفا جز می صفا مدهید
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- بهار آمد بهار آمد بهار خوش عذار آمد
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- بهار آمد بهار آمد بهار مشکبار آمد
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- بهار آمد بهار آمد سلام آورد مستان را
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- بهر شهوت جان خود را میدهی همچون ستور
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- بی او نتوان رفتن بیاو نتوان گفتن
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- بی تو به سر می نشود با دگری مینشود
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- بی جا شو در وحدت در عین فنا جا کن
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- بی گاه شد بیگاه شد خورشید اندر چاه شد
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- بی گاه شد بیگاه شد خورشید اندر چاه شد
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- بی گاه شد بیگاه شد خورشید اندر چاه شد
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- بی گهان شد هر رفتن سوی روزن ننگری
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- بی همگان به سر شود بیتو به سر نمیشود
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- بی یار مهل ما را بییار مخسب امشب
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- بیا امروز ما مهمان میریم
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- بیا ای آنک بردی تو قرارم
|
دیوان کبیر |
شعر |