|
- مطربم سرمست شد انگشت بر رق میزند
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- معده را پر کردهای دوش از خمیر و از فطیر
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- معشوقه به سامان شد تا باد چنین بادا
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- مفروشید کمان و زره و تیغ زنان را
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- مقام خلوت و یار و سماع و تو خفته
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- مقام ناز نداری برو تو ناز مکن
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- مکن ای دوست ز جور این دلم آواره مکن
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- مکن ای دوست غریبم سر سودای تو دارم
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- مکن ای دوست نشاید که بخوانند و نیایی
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- مکن راز مرا ای جان فسانه
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- مکن مکن که پشیمان شوی و بد باشد
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- مکن مکن که روا نیست بیگنه کشتن
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- مکن یار مکن یار مرو ای مه عیار
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- مگر این دم سر آن زلف پریشان شده است
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- مگر تو یوسفان را دلستانی
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- مگر دانید با دلبر به حق صحبت و یاری
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- مگر مستی نمیدانی که چون زنجیر جنبانی
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- مگردان روی خود ای دیده رویم
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- مگریز ز آتش که چنین خام بمانی
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- مگیر ای ساقی از مستان کرانی
|
دیوان کبیر |
شعر |