|
- و هو معکم از او خبر میآید
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- نیمیت ز زهر آمد نیمی دگر از شکر
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- نیم شب از عشق تا دانی چه میگوید خروس
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- نیم ز کار تو فارغ همیشه در کارم
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- نیک بدست آنک او شد تلف نیک و بد
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- نیشکر باید که بندد پیش آن لبها کمر
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- نیستی عاشق ای جلف شکم خوار گدای
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- نیست عجب صف زده پیش سلیمان پری
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- نیست در آخرزمان فریادرس
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- نیست بجز دوام جان ز اهل دلان روایتی
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- نی نی به از این باید با دوست وفا کردن
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- نی سیم و نه زر نه مال خواهیم
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- نی دیده هر دلی را دیدار مینماید
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- نی تو گفتی از جفای آن جفاگر نشکنم
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- نی تو شکلی دگری سنگ نباشی تو زری
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- نهان شدند معانی ز یار بیمعنی
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- نهادم پای در عشق که بر عشاق سر باشم
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- نه که مهمان غریبم تو مرا یار مگیر
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- نه فلک مر عاشقان را بنده باد
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- نه ز عاقلانم که ز من بگیری
|
دیوان کبیر |
شعر |