|
- دگربار دگربار ز زنجیر بجستم
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- دگربار این دلم آتش گرفتست
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- دفع مده دفع مده من نروم تا نخورم
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- دعا گویی است کار من بگویم تا نطق دارم
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- دشمن خویشیم و یار آنک ما را میکشد
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- دست من گیر ای پسر خوش نیستم
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- دست بنه بر دلم از غم دلبر مپرس
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- دزدیده چون جان می روی اندر میان جان من
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- دزدید جمله رخت ما لولی و لولی زادهای
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- دریوزهای دارم ز تو در اقتضای آشتی
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- دریغا کز میان ای یار رفتی
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- درهم شکن چو شیشه خود را، چو مست جامی
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- درون ظلمتی میجو صفاتش
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- دروازه هستی را جز ذوق مدان ای جان
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- درده شراب یک سان تا جمله جمع باشیم
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- درد ما را در جهان درمان مبادا بیشما
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- درد شمس الدین بود سرمایه درمان ما
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- درخت و برگ برآید ز خاک این گوید
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- درخت و آتشی دیدم ندا آمد که جانانم
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- درخت اگر متحرک بدی ز جای به جا
|
دیوان کبیر |
شعر |