|
- هیچ باشد که رسد آن شکر و پسته من
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- هیچ خمری بیخماری دیدهای
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- هیچ میدانی چه میگوید رباب
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- هین خیره خیره می نگر اندر رخ صفراییم
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- هین دف بزن هین کف بزن کاقبال خواهی یافتن
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- هین سخن تازه بگو تا دو جهان تازه شود
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- هین کژ و راست میروی باز چه خوردهای بگو
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- هین که آمد به سر کوی تو مجنون دگر
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- هین که خروس بانگ زد وقت صبوح یافتی
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- هین که گردن سست کردی کو کبابت کو شرابت
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- هین که منم بر در در برگشا
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- هین که هنگام صابران آمد
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- یا بدیع الحسن قد اوضحت بالبلبال بال
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- یا تو ترش کرده رو مایه ده شکران
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- یا خفی الحسن بین الناس یا نور الدجی
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- یا راهبا انظر الی مصباح
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- یا رب این بوی خوش از روضه جان میآید
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- یا رب این بوی که امروز به ما میآید
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- یا رب توبه چرا شکستم
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- یا رب چه کس است آن مه یا رب چه کس است آن مه
|
دیوان کبیر |
شعر |