|
- مطربم سرمست شد انگشت بر رق میزند
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- گر زان که نهای طالب جوینده شوی با ما
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- مطربا نرمک بزن تا روح بازآید به تن
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- مکن ای دوست نشاید که بخوانند و نیایی
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- هر آن بیمار مسکین را که از حد رفت بیماری
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- یوسف کنعانیم روی چو ماهم گواست
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- اگر باده خوری باری ز دست دلبر ما خور
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- اگر او ماه منستی شب من روز شدستی
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- اگر امشب بر من باشی و خانه نروی
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- اگر امروز دلدارم کند چون دوش بدمستی
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- اگر امروز دلدارم درآید همچو دی خندان
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- اگر الطاف شمس الدین بدیده برفتادستی
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- اگر آن میی که خوردی به سحر نبود گیرا
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- اگر آتش است یارت تو برو در او همیسوز
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- اگر آب و گل ما را چو جان و دل پری بودی
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- اقتلونی یا ثقاتی ان فی قتلی حیاتی
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- اقبل الساقی علینا حاملا کاس المدام
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- افندس مسین کاغا یومیندن
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- افند کلیمیرا از زحمت ما چونی
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- افزود آتش من آب را خبر ببرید
|
دیوان کبیر |
شعر |