|
- خفته نمود دلبر گفتم ز باغ زود
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- خلاصه دو جهان است آن پری چهره
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- خلق را زیر گنبد دوار
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- خلق میجنبند مانا روز شد
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- خلقان همه نیکند جز این تن که گزیدیم
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- خلقهای خوب تو پیشت دود بعد از وفات
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- خنبهای لایزالی جوش باد
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- خنده از لطفت حکایت میکند
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- خندید فرح تا بزنی انگشتک
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- خنک آن جان که رود مست و خرامان بر او
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- خنک آن دم که به رحمت سر عشاق بخاری
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- خنک آن دم که نشینیم در ایوان من و تو
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- خنک آن کس که چو ما شد همگی لطف و رضا شد
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- خنک آن کس که چو ما شد همه تسلیم و رضا شد
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- خنک جانی که او یاری پسندد
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- خواب از پی آن آید تا عقل تو بستاند
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- خوابم ببستهای بگشا ای قمر نقاب
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- خواجه اگر تو همچو ما بیخود و شوخ و مستی
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- خواجه بیا خواجه بیا خواجه دگربار بیا
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- خواجه ترش مرا بگو سرکه به چند میدهی
|
دیوان کبیر |
شعر |