|
- هین که خروس بانگ زد وقت صبوح یافتی
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- هین که آمد به سر کوی تو مجنون دگر
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- هین کژ و راست میروی باز چه خوردهای بگو
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- هین سخن تازه بگو تا دو جهان تازه شود
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- هین دف بزن هین کف بزن کاقبال خواهی یافتن
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- هین خیره خیره می نگر اندر رخ صفراییم
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- هیچ میدانی چه میگوید رباب
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- هیچ خمری بیخماری دیدهای
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- هیچ باشد که رسد آن شکر و پسته من
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- هیج نومی و نفی ریح علی الغور هفا
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- هی چه گریزی چندین یک نفس این جا بنشین
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- هوسی است در سر من که سر بشر ندارم
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- هنگام صبوح آمد ای مرغ سحرخوانش
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- همیشه من چنین مجنون نبودم
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- همیبینیم ساقی را که گرد جام میگردد
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- همه صیدها بکردی هله میر بار دیگر
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- همه را بیازمودم ز تو خوشترم نیامد
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- همه خوف آدمی را از درونست
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- همه خوردند و برفتند و بماندم من و تو
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- همه خوردند و بخفتند و تهی گشت وطن
|
دیوان کبیر |
شعر |