|
- ای قلب و درست را روایی
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- ای قوم به حج رفته کجایید کجایید
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- ای کار من از تو زر ای سیمبر مستان
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- ای کاشکی تو خویش زمانی بدانیی
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- ای کرده تو مهمانم در پیش درآ جانم
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- ای کرده چهره تو چو گلنار شرم تو
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- ای کرده رو چو سرکه چه گردد ار بخندی
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- ای کرده میان سینه غارت
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- ای کز تو همه جفا وفا شد
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- ای که ازین تنگ قفص میپری
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- ای که به لطف و دلبری از دو جهان زیادهای
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- ای که به هنگام درد راحت جانی مرا
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- ای که تو از عالم ما میروی
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- ای که تو چشمه حیوان و بهار چمنی
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- ای که تو عشاق را همچو شکر میکشی
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- ای که تو ماه آسمان ماه کجا و تو کجا
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- ای که جانها خاک پایت صورت اندیش آمدی
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- ای که رویت چو گل و زلف تو چون شمشادست
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- ای که ز یک تابش تو کوه احد پاره شود
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- ای که غریب آتشی در دل و جان ما زدی
|
دیوان کبیر |
شعر |