|
- ورد البشیر مبشرا ببشاره
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- وسوسه تن گذشت غلغله جان رسید
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- وصف آن مخدوم میکن گر چه میرنجد حسود
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- وقت آمد توبه را شکستن
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- وقت آن آمد که من سوگندها را بشکنم
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- وقت آن شد که بدان روح فزا آمیزی
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- وقت آن شد که به زنجیر تو دیوانه شویم
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- وقت آن شد که ز خورشید ضیایی برسد
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- وقتت خوش ای حبیبی، بشنو بحق یاری
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- وقتت خوش وقتت خوش حلوایی و شکرکش
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- وقتی خوشست ما را لابد نبید باید
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- هان ای جمال دلبر ای شاد وقت تو
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- هان ای طبیب عاشقان دستی فروکش بر برم
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- هان ای طبیب عاشقان سوداییی دیدی چو ما
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- هذا رشاد الکافرین هذا جزاء الصابرین
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- هذا سیدی، هذا سندی
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- هذا طبیبی، عند الدوآء
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- هذیان که گفت دشمن به درون دل شنیدم
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- هر آن بیمار مسکین را که از حد رفت بیماری
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- هر آن چشمی که گریان است در عشق دلارامی
|
دیوان کبیر |
شعر |