ورد البشیر مبشرا ببشاره

از کتاب: دیوان کبیر ، غزل
ورد البشیر مبشرا ببشاره احیی الفاد عشیه بورودها فکان ارضا نورت بربیعها فکان شمسا اشرقت بخدودها یا طاعنی فی صبوتی و تهتکی انظر الی نار الهوی و وقودها