خواهم همی که مثلش دیده ندیده باشد
از کتاب: دیوان صوفی عشقری
، غزل
خواهم همی که مثلش دیده ندیده باشد
در پیش نونهالان قامت کشیده باشد
در صنف عاشقا نت انراست سر بلندی
با نقد دین و دنیا داغت خریده باشد
هر سنگ و درد و داغم ان درمند گردد
صدبار پیرهن هها برتم دریده باشد
روز جزا حسابت پاکست ای عزیزم
گر نیم شب ز چشمت اشکی چکیده باشد
می آئی از دل من دانی تو حال مارا
در سینه ات خدنگ نازی خلیده باشد
زیبای جمالت پنهان چنین نماند
چشمی اگر نیده گوشی شنیده باشد
دیده بخاک راهی افتاد بینوائی
گفتم که عطر موئی شاید شمشیده باشد
شکر خدا رسیدی در عین نو جوانی
ریحان خط برویت شاید دمیده باشد
با خاطر پریشان می بینم حیدری را
با زلف خوبرویان تاری تنیده باشد
برخاک و خون بدیدم امروز عشقر را
بسمل صفت براهی شاید تپیده باشد