36

استقلال! ، استقلال؟، یا استقلال.

از کتاب: نیلگون کمان

جشن استقلال ۰


عده ای تجلیل صدمین سال استرداد استقلال را  مورد سؤال قرار داده افغانستان را به سبب حضور و اتکای آن به عساکر خارجی، امداد اقتصادی خارجی، و اتکا به تولیدات (واردات) خارجی آزاد نپنداشته، تجلیل آزادی کشور را بی مورد می دانند.

عده ای دیگر صدمین سال استرداد استقلال افغانستان را تجلیل میکنند و نا خود آگاه به آزاد نبودن کشور در سالهای ماقبل آن مهر تائید میگذارند. 

از نگاه علم سیاست آزادی یک کشور نه با عضویت در یک پیمان نظامی یا سیاسی از بین میرود و نه با حضور عساکر خارجی، مگر آنکه عساکر خارجی به قصد در اسارت کشیدن مردم و اشغال و مستعمره ساختن کشور به قلمرو مملکت تجاوز کرده باشند. اتکای کامل بر امور اقتصاد هم نه شرط آزادی است و نه برای هیچ کشور جهان ممکن است. 

آزادی یک کشور زمانی سلب می شود که هر سه رکن دولت: قلمرو، ملت، و حکومت آن استقلال خود را از دست بدهند. یعنی سرزمین یک کشور جز قلمرو کشور دیگر واقع شود، مردم آن در اسارت کشور دیگر قرار بگیرند، و حکومت آن از طرف کشور دیگر تعین شود یا به نیابت کشور خارجی حکمروایی کند. دولتهای افغانستان با آنکه از فشارهای کشورهای دیگر متأثر بوده اند، هرگز استقلال هرسه رکن دولت آن از دست نرفته و هرگز مستعمره کدام کشور دیگر نگردیده. به همین سبب از روی تعاملات بین المللی به استناد به تاریخ آن همیشه یک کشور آزاد پنداشته شده. آنچه صد سال قبل از امروز صورت گرفت استرداد استقلال و حاکمیت بر سیاست خارجی افغانستان بود، نه استقلال افغانستان.



مناسبتر آن است که به استناد تاریخ دوصد و هفتاد و دومین (۲۷۲) سال تأسیس کشور مستقل افغانستان تجلیل شود.