جوی شیر

قبل ازاسلام مردم کابل به منظور کشت وزاعت ازدوطرف دریای کابل نهر های آب کشیدند که یکی ازاین نهرها از بالای گذزگاه و باغ بابر و دامنهٔ کوه توپ (شیر دروازه) را دور زده ازبالای شفاخانه گندنا( ابن سینا ) عبور نموده و از بالای زیارت سید مرد، شهرکهنه کابل وآبیاری درختان ارغوان خواجه صفا درقسمت های بالاحصارختم میشد که بنام بالا جوی یاد میگردید .

این جو درقسمت دیوار شفاخانه گندنا ( ابن سینا) وقلعه هزاره های چنداول آسیابی را میچرخاند که مردم محل گندم خود را آرد مینمودند.

نهر دومی ازسمت غرب دریای کابل در نزدیکی های منطقه دهمزنگ به سمت شهر کشیده شده بود که از دامنهٔ کوه آسمائی ونخاس ، قسمت غربی ماشین خانه ( فابریکه حربی) و جوار درمسال آسمائی راعبور وبه سمت ده افغانان (جوار سرای باغ ) وحوض مرغابیها (تقریباٌ محل هوتل پارک ) وپس از آبیاری باغهای منطقه از بوستانسرای ( پارک زرنگار فعلی) گذشته کولهای لیسه استقلال (لیسه فعلی استقلال) را آبیاری وتا کشتزار های دشت قلعه حاجی امتداد داشت .

واما چرا جوی شیر ؟

۱- دریکی از روایات آمده که پادشاه آن زمان دختر زیبای داشت بنام سادینا و قصری برایش در جواراین نهر آباد نموده بود که امروز بنام نوآباد دهمزنگ نامیده میشود ونزدیک به دیوار کابل است .

سادینا همواره برلب این نهر میآمد و به تماشای ماهی های سفید این نهرمینشست، سادینا را عادت براین بود که هرروز باخود کوزچه ئی پرازشیر میآورد که نوله کوزچه را با برگ سبز میبست ووقتی برلب نهر میآمد شیر را در جوی میریخت ومیخواست ماهیان را تغذیه نماید .

مردمانیکه دراطراف نهر زنده گی میکردند به پیروی از سادینا ودختر پادشاه هرکدام ظرفی پراز شیربا خود میآوردند وبه جوی میریختند که گاهی رنگ آب این جوی رنگ سفید وشیر را بخود میگرفت و ازهمینجاست که بنام ( جوی شیر) یاد شده است .

۲- درمسال هندوان که قبل از اسلام دراین منطقه موجود بوده مردمان وقتی سحر گاهان بغرض عبادت بطرف درمسال میرفتند ، پس ازطی مراسم وعبادت ظرف های شیر خود را دراین نهر میریختند که آب رنگ سفید بخود میگرفته و از این سبب بنام جوی شیر یاد شده است .