روزیکه من ز درگهی عشقت بدر شدم
از کتاب: دیوان اشعار
، غزل
روزیکه من ز درگهی عشقت بدر شدم
در کوچــه های در بـدری در بدر شدم
با نردبـــانِ نالــــه برفتــــم ز خویشتن
تا جـــــای که ز عالــــمِ بـالا خبر شدم
آنجا که سوخت کــامِ من از آتش فراق
از آبِ دیـــده نخـلی امیــــدِ گهـــر شدم
در موج حادثــــات شکستـــم هزار بار
امــــا هــــزار بــار به ره پی سپر شدم
از کانِ واژگـانِ سخن عشق چیــــده ام
با کـاروانِ بیت و غـــزل همسفر شدم
محمود بی مقـــاتله در گــــردش زمان
با جیب خالــی صاحبِ گنــجِ هنر شدم