یک جفت گوشوارهٔ طلایی با نگین‌های فیروزه‌ئی از گنجینهٔ باختر (طلا تپه)

این جفت گوشوارهٔ منحصر به فرد، ساخته شده از طلای ناب و مزین به نگین هائی از فیروزهٔ درخشان به شکل قلب، یکی از نمونههای کم نظیر هنر زرگری در جهان باستان بویژه در سرزمین  " آریانا" به شمار می آید. طراحی نمادین قلب، که در هر گوشواره به گونه استادانه جا گرفته است، احتمالاً از نخستین نمونههای شناخته شدهٔ این نماد در زیورآلات بشری در جهان است؛ نمادی که می تواند بیانگر احساس، اندیشه یا جایگاه ویژهٔ فرد متوفا در جامعهٔ خود بوده باشد.

این گوشواره ها در سال ۱۹۷۸ میلادی، در جریان کاوشهای مشترک باستان شناسان افغانستان و شوروی پیشین، از گور شمارهٔ پنجم (Tomb V) در محوطهٔ باستانی طلا تپه، واقع در ولایت جوزجان در شمال افغانستان امروزی کشف گردیدند.

بر اساس شواهد باستان شناسی، این اثر به بازه ئی میان قرن اول پیش از میلاد تا قرن اول میلادی تعلق دارد؛ دوره ئی که مصادف با پایان فرمانروائی یونانیان باختر و ظهور امپراتوری کوشانی در سرزمین آریانا است. احتمال می رود این گوشواره ها متعلق به دورهٔ نخستین شاه کوشانی، یعنی هیرایوس (Heraios)، باشد که از چهرههای مؤسس این دودمان تأریخی در منطقه به شمار می رود.

در این اثر، هیچ نشانه ئی از سبک هنری یونانی یا تأثیرات خارجی دیده نمی شود، بلکه تمامی اجزای آن از جمله انتخاب مواد (طلا و فیروزه)، شیوهٔ ساخت، و نمادپردازی، به روشنی ریشه در فرهنگ بومی، سنتهای زرگری و باورهای معنوی مردمان سرزمین آریانا دارد.

این گوشواره ها، بخشی از گنجینهٔ درخشان طلا تپه اند، که امروزه نماد شکوه تمدنی مستقل، خلاق و رازآلود در 

 آریانای کهن به شمار می رود.