فدای چشم نمناکت شوم یار
از کتاب: دیوان صوفی عشقری
، غزل
فدای چشم نمناکت شوم یار
جگر خونی چرا خاکت شوم یار
ترا دیدم دلم زیر و زبر شد
هلاک وضع غمناکت شوم یار
نگفته واقفی از حال زارم
بلا گردان ادراکت شوم یار
مرا منظور کن در باغبانی
دفن در سایل تا کت شوم یار
نمیام مرغ دل بریان برایت
پرنده بهر خوراکت شوم یار
بپاس انکه پامال تو گردم
براه افتاده خاشاکت شوم یار
زعشقت تلخکامی شد نصیبم
فقیر چرس و تریاکت شوم یار
قدت اندازه گیرم بارگ جان
اگر خیاط پوشاکت شوم یار
شنیدم عشقری با یار می گفت
جگر خونی چرا خاکت شوم یار