بهگوان، بهگوان، بهگوان
از کتاب: راگ هزره
، فصل ترانه های خارجی با ترجمه دری
، بخش
،
ترانه های خارجی با ترجمه دری
آواز: محمد رفیع
بهگوان، بهگوان، بهگوان
او دنیا کے رکهوالے! سن درد بهرے میرے نالے
آس نیراش کے دو رنگوں سے دنیا تو نے سجایی
نیا سنگ توفان بنایا، ملن کے ساتهـ جدایی
جا دیکهـ لیا هر جایی
لوٹ گئی میرے پیار کی نگری
اب تو نیر بہا لے، اب تو نیر بہا لے
او دنیا کے رکهوالے
آگ بنی ساون کی برکها، پهول بنے انگارے
ناگن بن گنی رات سہانی، پتهر بن گئے تارے
سب ٹهوٹ چکے ہیں سہارے
جیون اپنا واپس لے لے، جیون دینے والے
او دنیا کے رکهوالے
چاند کو ڈهونڈے پاگل سورج، شام کو ڈهونڈے سویرا
میں بهی ڈهونڈوں اس پریتم کو، ہو نه سکا جو میرا
بهگوان بهلا ہو تیرا
قسمت پهوٹی، آسنه ٹهوٹی
پاؤں میں پڑ گئے چهالے، او دنیا کے رکهوالے
محل اداس اور گلیاں سونی، چپ چپ ہیں دیواریں
دل کیا اجڑا؟ دنیا اجڑی، روٹهـ گنی ہے بہاریں
ہم جیون کیسے گذاریں
مندر گرتا، پهر بن جاتا، دل کو کون سنبهالے
او دنیا کے رکهوالے
سن درد بهرے میرے نالے
او دنیا کے رکهوالے
رکهوالے
رکهوالے
رکهوالے
1951
سرود: شکیل احمد بدایونی
آهنگ: نوشاد علی
آواز: محمد رفیع
برگردان: س س
خداوندا! خداوندا! خداوند
ای نگهبان جهان! ناله های دردآلودم را بشنو
با سایه روشنی از امید و نومیدی جهان را آراستی
توفان را در برابر قایق آفریدی
گسست را در برابر پیوست
برو ای هرجایی! دیدی چگونه آشیان مهرم برباد رفت
دستکم، اکنون برایم اشک بریز
ای نگهبان جهان
باران نوبهار آتشین شد، گلبرگها اخگر شدند
شب آرامبخش مار گزنده گردید
ستاره ها سنگ شدند، همه پناهگاهها فروریختند
زندگی داده شده ات را واپس گیر
ای خدای زندگی بخش
ای نگهبان جهان
آفتاب دیوانه مهتاب را میپوید و بامداد شامگاه را
منم در جستجوی دلداری کاو هرگز از من نشد
خداوندا! بمیرم بخشایشت را
بختم واژگون گردید، آرمانم تباهی گرفت
پاهایم آبله باران شدند
ای نگهبان جهان
کاخها اندوهکده اند، کوچه ها اندوهزده
و دیوارها خاموش
دلم چه؟ جهانم پژمرد. بهاران از من روگردانده اند
زندگی را چگونه سپری کنم؟
اگر نیایشگاه فرومیپاشید، واپس ساخته میشد
دل را چه کسی آبادان سازد؟
ای نگهدارنده جهان
ناله های دردآلودم را بشنو
ای نگهبان جهان
ای نگهبان
ای نگهبان
نگهبان
بهگوان، بهگوان، بهگوان
او دنیا کے رکهوالے! سن درد بهرے میرے نالے
آس نیراش کے دو رنگوں سے دنیا تو نے سجایی
نیا سنگ توفان بنایا، ملن کے ساتهـ جدایی
جا دیکهـ لیا هر جایی
لوٹ گئی میرے پیار کی نگری
اب تو نیر بہا لے، اب تو نیر بہا لے
او دنیا کے رکهوالے
آگ بنی ساون کی برکها، پهول بنے انگارے
ناگن بن گنی رات سہانی، پتهر بن گئے تارے
سب ٹهوٹ چکے ہیں سہارے
جیون اپنا واپس لے لے، جیون دینے والے
او دنیا کے رکهوالے
چاند کو ڈهونڈے پاگل سورج، شام کو ڈهونڈے سویرا
میں بهی ڈهونڈوں اس پریتم کو، ہو نه سکا جو میرا
بهگوان بهلا ہو تیرا
قسمت پهوٹی، آسنه ٹهوٹی
پاؤں میں پڑ گئے چهالے، او دنیا کے رکهوالے
محل اداس اور گلیاں سونی، چپ چپ ہیں دیواریں
دل کیا اجڑا؟ دنیا اجڑی، روٹهـ گنی ہے بہاریں
ہم جیون کیسے گذاریں
مندر گرتا، پهر بن جاتا، دل کو کون سنبهالے
او دنیا کے رکهوالے
سن درد بهرے میرے نالے
او دنیا کے رکهوالے
رکهوالے
رکهوالے
رکهوالے
1951
سرود: شکیل احمد بدایونی
آهنگ: نوشاد علی
آواز: محمد رفیع
برگردان: س س
خداوندا! خداوندا! خداوند
ای نگهبان جهان! ناله های دردآلودم را بشنو
با سایه روشنی از امید و نومیدی جهان را آراستی
توفان را در برابر قایق آفریدی
گسست را در برابر پیوست
برو ای هرجایی! دیدی چگونه آشیان مهرم برباد رفت
دستکم، اکنون برایم اشک بریز
ای نگهبان جهان
باران نوبهار آتشین شد، گلبرگها اخگر شدند
شب آرامبخش مار گزنده گردید
ستاره ها سنگ شدند، همه پناهگاهها فروریختند
زندگی داده شده ات را واپس گیر
ای خدای زندگی بخش
ای نگهبان جهان
آفتاب دیوانه مهتاب را میپوید و بامداد شامگاه را
منم در جستجوی دلداری کاو هرگز از من نشد
خداوندا! بمیرم بخشایشت را
بختم واژگون گردید، آرمانم تباهی گرفت
پاهایم آبله باران شدند
ای نگهبان جهان
کاخها اندوهکده اند، کوچه ها اندوهزده
و دیوارها خاموش
دلم چه؟ جهانم پژمرد. بهاران از من روگردانده اند
زندگی را چگونه سپری کنم؟
اگر نیایشگاه فرومیپاشید، واپس ساخته میشد
دل را چه کسی آبادان سازد؟
ای نگهدارنده جهان
ناله های دردآلودم را بشنو
ای نگهبان جهان
ای نگهبان
ای نگهبان
نگهبان