د سيند په غاړه
راگ هزره
استاد اولمیر
،
،
د سيند په غاړه
شوه راپه غاړه
په ناز يې ووی
بس دې مه ژاړه
غمونه لاړه خوشالي راغله
په ما د مينې پركالي راغله
چې راښكاره شوه
داهسكه غاړه
چې ساه نېولې شوه راترغاړې
وى چې لاليه نور به نه ژاړې
خانده خوښېږه
د غم شپه لاړه
پرېشانې زلفې چې راخورې شوې
د غمازانو مېنې سپېرې شوې
خانده خوښېږه
غمونه لااړه
را زارېدله په مينه مينه
آنازنينه له واورې سپينه
سېلابه تل تل
دا ساعت غواړه
په ناز يې و وی
بس دی مه ژاړه
لغمان – سپينه تاڼه
١٦ / ٦ / ١٣٤٣
شوه راپه غاړه
په ناز يې ووی
بس دې مه ژاړه
غمونه لاړه خوشالي راغله
په ما د مينې پركالي راغله
چې راښكاره شوه
داهسكه غاړه
چې ساه نېولې شوه راترغاړې
وى چې لاليه نور به نه ژاړې
خانده خوښېږه
د غم شپه لاړه
پرېشانې زلفې چې راخورې شوې
د غمازانو مېنې سپېرې شوې
خانده خوښېږه
غمونه لااړه
را زارېدله په مينه مينه
آنازنينه له واورې سپينه
سېلابه تل تل
دا ساعت غواړه
په ناز يې و وی
بس دی مه ژاړه
لغمان – سپينه تاڼه
١٦ / ٦ / ١٣٤٣