میرے دیش کی دهرتی: سونا، اگلے اگلے ہیرے، موتی

آوازها: مهندر کپور و همراهان

میرے دیش کی دهرتی: سونا، اگلے اگلے ہیرے، موتی
میرے دیش کی دهرتی: سونا، اگلے اگلے ہیرے، موتی

بیلوں کے گلے میں جب گهنگرو جیون کا راگ سناتے ہے
غم کهوس دور ہوجاتا ہے، خوشیوں کے کنول مسکاتے ہے
سن کے رہٹ کی آوازیں یوں لگی کہی شہنائی بجے
آتی ہی مست بہاروں کے، دلہن کی طرح ہر کهیت سجے
میرے دیش کی دهرتی: سونا، اگلے اگلے ہیرے، موتی

جب چلتے ہے اس دهرتی په ہل، ممتا انگڑائیاں لیتے ہے
کیوں نه پوجهے اس مانٹی کو؟ جو جیون کا سکهـ دیتے ہے
اس دهرتی په جس نے جنم لیا، اس نی ہی پایا پیار تیرا
یہاں اپنا پرایا کوئی نہیں، ہے سب په ماں اپکار تیرا
میرے دیش کی دهرتی: سونا، اگلے اگلے ہیرے، موتی

یه باغ ہے گوتم نانک کا، کهلتے ہے امن کے پهول یہاں
گاندهی، سبهاش، ٹیگور، تیلک: ایسے ہے چمن کے پهول یہاں
رنگ ہرا ہری سنگهـ نلوے سے، رنگ لال ہے لال بہادر سے
رنگ بنا بسنتی بهگت سنگهـ، رنگ امن کا ویر جواہر سے
میرے دیش کی دهرتی: سونا، اگلے اگلے ہیرے، موتی
1967

خاک سرزمینم: زر ناب، الماسپاره و مروارید
خاک سرزمینم: زر ناب، الماسپاره و مروارید

هنگامی زنگوله گردن گاوها راگ زندگی را مینوازد
انبوهه اندوه ناپدید میشود، نیلوفر شادمانی میشگفد
شنیدن آوای آب ارهت، یادآور نوای شهنایی است
فرارسیدن بهار مستانه کشتزارها را همچو عروس می آراید
خاک سرزمینم: زر ناب، الماسپاره و مروارید

هنگامی که شخم زده میشود، شدیارها با نرمای تازه می آرامند
چرا نباید این خاک پرستیده شود؟ زندگی را مژدگان میبخشد
هر که در این گستره زاده شد، ای مادر! از مهر تو بهره ور گردید
اینجا کسی از کسی برتر نیست، همه در سایه بخشایش تو میزیند
خاک سرزمینم: زر ناب، الماسپاره و مروارید

این باغ نانک سترگ است، گلهای آسایش در آن میخندند
شگوفه ها از گاندهی، سبهاش، تاگور و تیلک نام وام میگیرند
رنگ سبز [درفش هند] از هری سنگهـ نلوا، رنگ سرخ از لال بهادر
رنگ زعفرانی از بهگت سنگهـ، رنگ سپید آن از جواهر دلیر است
خاک سرزمینم: زر ناب، الماسپاره و مروارید