ز بعد ما نه غزل ني قصيده مي‌ماند

ز بعد ما نه غزل ني قصيده مي‌ماند
ز خامه‌ها دو سه اشک چکيده مي‌ماند

ثبات عيش‌ که دارد که چون پر طاووس
جهان به شوخي رنگ پريده مي‌ماند

شرار ثابت و سياره دام فرصت ‌کيست
فلک به‌ کاغذ آتش رسيده مي‌ماند

در اين چمن به چه وحشت شکسته‌اي دامن
که مي‌روي تو و رنگ پريده مي‌ماند

ز سينه ‌گر نفسي بي‌تو مي‌کشد بيدل
به دود از دل آتش‌کشيده مي‌ماند