کسی نظر کو تیرا انتظار آج بهی ہے

آوازها: بهـوپندر و آشا بهونسلی

کسی نظر کو تیرا انتظار آج بهی ہے
کہاں ہو تم که یه دل بیقرار آج بهی ہے
وه وادیاں، وه فضائیں که ہم ملے تهے جہاں
میری وفا کا وہی پر مزار آج بهی ہے

دوستوں! زندگی سچ مچ ایک حسین اتفاق ہے. اگر اتفاق نه ہو، تو محبت نه ہو، شاعری نه ہو، سنگیت نه ہو. ابهی، جو غزل میں آپ کے سامنے پیش کررہا تا، کبهی، اس میں ایک آواز اور بهی شامل تهی. دوستوں! میں آپ سب لوگوں کے طرف سے انہیں گزارش کروں گا که وه ایک بار پهر میرا ساتهـ دے کر، اس ادهوری غزل کو پورے کر دے اور یه شام کو امر کر دے./ یه کیا کہه رہے ہو ساگر؟

نه جانے دیکهـ کے کیوں ان کو یه ہوا احساس
که میرے دل په انہیں اختیار آج بهی ہے
وه پیار جس کے لئے ہم نے چهوڑ دی دنیا
وفا کی راه میں گهایل وه پیار آج بهی ہے
یقین نہیں ہے مگر آج بهی یه لگتا ہے
میری تلاش میں شاید "بہار" آج بهی ہے
نه پوچهـ کتنے محبت کے زخم کهائی ہے
که جن کو سوچ کے دل سوگوار آج بهی ہے

زندگی کیا کویی نثار کرے؟
کس سے دنیا میں کوئی پیار کرے؟
اپنا سایه بهی اپنا دشمن ہے
کون اب کس کا اعتبار کرے؟
1985

دوستان! زندگی به راستی تصادف خوشایند است. اگر تصادف نباشد، عشق، سرود و آهنگ نخواهند بود. غزلی که به شما پیشکش میشد، در گذشته آواز دیگری نیز در خود داشت. از سوی همه، از "او" خواهش میکنم بار دیگر همآوایم شود، این غزل ناتمام را تمام کند و این شام را جاوادنه سازد./ ساگر! چه میگویی؟

نگاهم امروز نیز چشم به راه تست
کجایی؟ دلم امروز نیز ناآرام تست
وادیها و هوایی که در آن دیدار کرده بودیم
گورستان وفایم اکنون نیز همانجاست
نمیدانم چرا با دیدنش گمان بردم
که فرمان دلم همچنان به دست هموست
از بهر عشقی که جهان را رها کردم
اینک همان عشق در ره وفا خونچکان است
باورم نمیشود، لیک هنوز در دلم میگردد
شاید "بهار" امروز نیز در جستجوی من است
از سوی عشق چند زخم برداشته ام؟ مپرس
هنگام اندیشیدن به آن، دل کنون نیز سوگوار است

زندگی از چه رو فدا شود؟
در جهان به چه کسی باید دل باخت؟
سایه ام نیز دشمن من است
دگر کرا باید باور داشت؟