تیری گلی سے ہم جو اچانک گذر گئے

آواز: انوپ جلوتا

تیری گلی سے ہم جو اچانک گذر گئے
جو زخم بهر چلے تهے، وه پهر سے ابهر گئے
وه کیا ہمارا ساتهـ کهڑی دهوپ میں دین گے
جو چاندنی میں اپنی ہی سایے سے در گئے
اشکوں نے رکهـ لیا ہیں تیرے پیار کا بهرم
دامن په آرہے تهے مگر پهر ٹهہر گئے
وه جرم جس میں دونوں برابر کے تهے شریک
الزام جتنے تهے وه همارے سر گئے


همینکه ناگهان از کوچه ات گذر کردم
زخم [دل] که بهبود یافته بود، بار دیگر تازه شد
در روشنای نیمروزان چگونه همراهم خواهد ماند؟
کسی که در شب مهتاب از سایه خودش ترسیده باشد
اشکهایم دوست داشتنت را پاس میدارند
پیش از آنکه بر دامن فروریزند، بر پلکها خشکیدند
در گناهی که هر دو مان سهـم یکسان داشتیم
سرانجام، هر آنچه اتهـام، تنها بر شانه من سنگینی کرد