باده ندارم

باده ندارم که به ساغر کنم
گریه کنم تا مژهء تر کنم

تر شود از شرم و لب تشنه ام
خشکی در تحمت ساغر کنم

در همه کارم اگر این است و جنگ
خاک بر سر از ما بهتر کنم