دره به دره هوای پغمان به دره

دره به دره هوای پغمان به دره
دستمال نگارشوم که بادم ببرد
بادم ببرد به سوي يارم ببرد
سر در بغلش مانده و خوابم ببرد

قبای چید ز بلبل دارد یار جان
دوازده بند کاکل دارد یار جان
دوازده بند کاکل غنچهء گل
هوای شهر کابل دارد یار جان

در این دشت کلان غوغا کنم من
ترا از بوی گل پیدا کنم من
تو خو از بوی گل پیدا نمیشی
جوانی را به غم سودا کنم من

به سر داری نگار دستمال جالی
مه زحمت میکشم در کرد شالی
دلم میشه که پیش تو بیایم
خجالت میکشم از دست خالی