به تو حسن نكو نمي ماند

به تو حسن نكو نمي ماند
به من اين هاي و هو نمي ماند
ميرسند ساقيان پي در پي
پر ز مي اين سبو نمي ماند
ناله بلبلا ن شود خاموش
گل به اين رنگ و بو نمي ماند
من گدا و تو پادشاهي اگر
به من اين, با تو او نمي ماند
گر مرا كشتي از جفا به تو هم
عزت و آبرو نمي ماند
خوش بود بوریای فقر « غنی »
كه به عيب رفو نمي ماند