ای دل ای دل دل دیوانه

ای دل ای دل دل دیوانه
بر عشقش شدی افسانه
در دامش شدی زولانه
ای دل ای دل

تو را از دور می بینم چه حاصل
به پهلویت نمی شینــم چه حاصل
درخت حسن تو گلـــزار کــــرده
از آن گلها نمی چینم چه حاصـــل

بیا که در بغل تنگ بگیــــــــرم
بلای کاکل چنگت بگیــــــــــرم
مرا که سیصدوصد بوسه دادی
بیا که از لب قنـــدت بگیــــــرم

سیه چشمک بـــه دل بند تـو باشد
به پای جــان ز پیونــد تــو باشــد
سفر کــردم به گلشن هــای دنیــا
ندیــدم کس کــه ماننــــد تو بـاشد