دیکهایی دیئے یوں که بیخـود کیا

سرود: مــیر تقــــی مــیر 1723 - 1810
آهنگ: محمد ظهـور هاشمی خیام
آواز: لتا منگیشکــر


دیکهایی دیئے یوں که بیخـود کیا
ہمیں آپ سے بهی جـدا کـر چلے
چو رخ نمــودی، من از خویش رفتم
چـــــــنانی که از خــود بریدم و رفتم
پیشـــانی معـتاد ســجده هـــای پیاپی
حــق بندگـی را ادا کنان، رفتــــم

ترا ای سنگواره! پرســتیدم به آنسان
که در چشم مــردم خدات کرده، رفتم
چقدر میخواستم بودن در کوچه ات را
نومیدانه به خـــــونم شــنا کنان رفتم


خــــواهنده آمـدم، فــریاد زدم، رفتم
تو شـاد مانی. نیایش نمودم، و رفتم
در بیتـــــویی به زندگـی میگفتم: نه
بر همــان پیمان مــــاندم و رفـــــتم

در ســرنوشــتم بهی ننوشــته بودند
تا توانســتم درمـــــان کــردم، رفتم
آه! ندانم چیســـت آنکـــــــه برایش
دل از هر چه که میشد بریدم، رفتم

چشمی نـومــیدانه نگـــاهت همیکرد
ز مـــن رخ بتافتی و گـفتی که رفتم
ســـپاس مـــر خدا را غم یاران ندیدم
ناسورهای خـــودم را نمایاندم، رفتم

قفـــس شــد در اندیشـه غــزل زندگی
وین پیشه را نیز بدنام سـاختم، رفتم
چـه گــویم؟ اگــر پرســـندم: ای میر
زیسـتی. چه کـردی؟ همیگویی: رفتم