اس مـوڑ سے جاتے ہیں

سـرود: سمپورن سنگهـ گلزار
آهنگ: راهول دیو برمـن
آوازهـا: لتا مـنگیشکر و کشـور کمـار

اس مـوڑ سے جاتے ہیں
اس مـوڑ سے جاتے ہیں
کچھـ سسـت قدم: رسـتے، کچھـ تیز قدم: راہیں
اس مـوڑ سے جاتے ہیں
کچھـ سسـت قدم رسـتے، کچھـ تیز قدم راہیں

پتھر کی حویلی کو
شیشے کے گھروندوں میں
تنکوں کے نشیمـن تک
اس مـوڑ سے جاتے ہیں
اس مـوڑ سے جاتے ہیں

آندهی کی طرح اڑ کر، ایک راه گـذرتی ہے
آندهی کی طرح اڑ کر، ایک راه گـذرتی ہے
شرمـاتی ہوئی کویی، قدمـوں سے اترتی ہے
ان ریشمی راہوں میں، ایک راه تو وه ہوگی
تم تک جو پهنچتی ہے
اس مـوڑ سے جاتے ہیں
اس مـوڑ سے جاتے ہیں

ایک دور سے آتی ہے، پاس آکے پلٹهتی ہے
ایک دور سے آتی ہے، پاس آکے پلٹهتی ہے
ایک راه اکیلے سی، رکتی ہے نه چلتی ہے
یه سوچ کی بیٹهی ہوں
ایک راه تو وه ہوگی
تم تک جو پهنچتی ہے
اس مـوڑ سے جاتے ہیں ٹ

اس مـوڑ سے جاتے ہیں
کچھـ سسـت قدم رسـتے، کچھـ تیز قدم راہیں

پتھر کی حویلی کو
شیشے کے گھروندوں میں
تنکوں کے نشیمـن تک
اس مـوڑ سے جاتے ہیں
اس مـوڑ سے جاتے ہیں

اس مـوڑ پہ بیٹھا ہوں
جس مـوڑ سے جاتی ہیں ہر ایک طرف راہیں
ایک روز تو یوں ہوگا اس مـوڑ پر آ کر تم
رک جاؤ گی کہہ دو گی
وہ کون سا رسـته ہے؟
1975

سـرود: سمپورن سنگهـ گلزار
آهنگ: راهول دیو برمـن
آوازهـا: لتا مـنگیشکر و کشـور کمـار
برگـردان: س س


از همین خم و پیچ میگـذرند
از همین خم و پیچ میگـذرند
چند گام لرزان: راههـا
چند گام اسـتوار: رهگـذارهـا

از حویلی سنگی
سوی کاخهـای شیشه یی
تا کلبه هـای نازک چوبین
از همین خم و پیچ میگـذرند
از همین خم و پیچ میگـذرند

راهی مـانند غبار از دل زمین برمیخیزد
کسی خیلی آزرمگین، گام به گام نشیب را میپیمـاید
از میان اینهمه راههـای ابریشمین
یکی همـان اسـت که به تو خواهـد رسید
از همین خم و پیچ میگـذرد
راهی که به تو خواهـد رسید
از همین خم و پیچ میگـذرد
از همین خم و پیچ میگـذرد

کسی از دور می آید، همینکه نزدیک میشـود، رخ برمیتابد
یگانه راه چنان اسـت که نه درنگ را میپذیرد و نه شـتاب را
در همین اندیشه غرقه ام
در اندیشه راهی که به تو خواهـد رسید
از همین خم و پیچ میگـذرد

از همین خم و پیچ میگـذرند
از همین خم و پیچ میگـذرند
چند گام لرزان: راههـا
چند گام اسـتوار: رهگـذارهـا
از همین خم و پیچ میگـذرند
چند گام لرزان: راههـا
چند گام اسـتوار: رهگـذارهـا

از حویلی سنگی
سوی کاخهـای شیشه یی
تا کلبه گکهـای کاهی
از همین خم و پیچ میگـذرند
از همین خم و پیچ میگـذرند

در میان گـذرگاه نشسـته ام
جایی که هـر سویش به راهی میرود
آیا روزی فـراخواهـد رسید
تو نیز اینجا بیایی
درنگ کنی
و
از مـن بپرسی
این راه کجا میرود؟