فقط سوز دلم را در جهان پروانه ميداند
از کتاب: راگ هزره
، فصل احمد ظاهر
، بخش
،
احمد ظاهر
فقط سوز دلم را در جهان پروانه ميداند
غمم را بلبلی کآواره شد از لانه مينداند
نگريم چون ز غيرت غير ميسوزد به حال من
ننالم چون زغم يارم مرا ديوانه ميداند
به اميدی نشستم شکوه خود را بدل گفتم
همی خندد بمن اين هم مرا ديوانه ميداند
بجان او که دردش را هم از جان بيشتر دارم
ولی ميميرم از اين غم که داند يا نمی داند
نميداند کسی کاندر سر زلفش چه خونها شد
و ليکن مو بمو اين داستان را شانه ميداند
غمم را بلبلی کآواره شد از لانه مينداند
نگريم چون ز غيرت غير ميسوزد به حال من
ننالم چون زغم يارم مرا ديوانه ميداند
به اميدی نشستم شکوه خود را بدل گفتم
همی خندد بمن اين هم مرا ديوانه ميداند
بجان او که دردش را هم از جان بيشتر دارم
ولی ميميرم از اين غم که داند يا نمی داند
نميداند کسی کاندر سر زلفش چه خونها شد
و ليکن مو بمو اين داستان را شانه ميداند