میرے نیناں ساون بهادوں

آواز: کشور کمار

میرے نیناں ساون بهادوں/ پهر بهی میرا من پیاسا
میرے نیناں ساون بهادوں/ پهر بهی میرا من پیاسا

ای دل دیوانے! کهیل ہے کیا؟ جانے
درد بهرا یه گیت کہاں سے ان ہونٹوں په آئے؟
دور کہیں لے جائے
بهول گیا کیا؟ بهول کے بهی ہے مجهـ کو یاد ذرا سا
پهر بهی میرا من پیاسا

بات پرانی ہے/ ایک کہانی ہے
اب سوچوں تمہیں یاد نہیں ہے
اب سوچوں نہیں بهولے، وه ساون کی جهولے
رت آئے، رت جائے، دے کر جهوٹا ایک دلاسا
پهر بهی میرا من پیاسا

برسوں بیت گئے؛ ہم تو ملے، بچهڑے
بجری بن کر گگن په چمکی: بیتے سمے کے ریکها
میں نے تم کو دیکها
من سنگ آنکهـ مچولی کهیلے آشا اور نراشا
پهر بهی میرا من پیاسا

میرے نیناں ساون بهادوں/ پهر بهی میرا من پیاسا
میرے نیناں ساون بهادوں/ پهر بهی میرا من پیاسا
1976

دیدگانم باران بهاران/ باز هم دلم تشنه
دیدگانم باران بهاران/ باز هم دلم تشنه

ای دل دیوانه! چه نیرنگی در راهست؟ نمیدانم
این سوگسرود از کجا بر لبهایم جاری شد؟
مرا سوی دوردستها میکشاند
آیا فراموش کرده ام؟
از میان فراموشی نیز هنوز اندکی یادم هست
دیدگانم باران بهاران/ باز هم دلم تشنه

سخن پارینه است، افسانه است
اینک می اندیشم: یادت نمانده است
اینک می اندیشم: آن نوسانهای بهارینه را از یاد نبرده ای
فصلها آیند و روند و دل را آرامش دروغین بخشند

سالها سپری شدند. تو و من به یکدیگر رسیدیم، دور افتادیم
یادگارهای سده های پیشین همچو الماسک در آسمان رخشیدند
ترا تماشا کردم
امید و ناامیدی در گستره دلم چشم پتکان بازی میکنند
دیدگانم باران بهاران/ باز هم دلم تشنه

دیدگانم باران بهاران/ باز هم دلم تشنه
دیدگانم باران بهاران/ باز هم دلم تشنه