عقل چکر میں ہے یه رفتار دنیا دیکهـ کر
از کتاب: راگ هزره
، فصل ترانه های خارجی با ترجمه دری
، بخش
،
ترانه های خارجی با ترجمه دری
آواز: انوپ جلوتا
برگــردان: س س
عقل چکر میں ہے یه رفتار دنیا دیکهـ کر
ایک کو آتا دیکهـ کر، اور ایک کو جاتا دیکهـ کر
بهول کر کاندها نه دینا تم جنازے کو میرے
پهر کہیں زنده نه ہوجاؤں ســـہارا دیکهـ کر
کس نے میری قبر پر آکے دیا جلا دیا
بجلی کهڑک کے گر پڑی، سارا کفن جلا دیا
چین سے سو رہا تها میں اڑهے کفن مزار میں
یہاں بهی ستانے آگئے. کس نے پتا بتا دیا؟
پهول چهڑا کے مزار پر احسان تم نے کیا کیا؟
ہم نے تمهارے عشق میں مٹ کر تمہیں دیکها دیا
میں ہو وه بد نصیب شمع جس کے کوئی سحر نہیں
شام ہویے جلا دیا، صبح ہویے بجها دیا
تیرا او میرا فیصله ہوگا خدا کے سامنے
اب تو تمہارے سامنے ہم نے یه سر جهکا دیا
از تماشای کردار جهان سرم چرخ میزند
میبینم یکی می آید، دیگری میرود
ندانسته نیز جنازه ام را بر شانه مگیر
مبادا با دیدن چنان تکیه گاه واپس زنده شوم
چـه کســی بر ســـر گـــورم آمـد و چـراغ افروخت
صاعـقه غــریوا فــروافتاد و سـراپا کفنم سوخت
آرام خفته بودم با پارچه ســپیدی گسترده بر آرامگاهم
اینجا هــم به آزارم رســید. چه کسی آدرس داده بود؟
با افشــاندن گل بر تابوتم چه مهـــربانی کــرده ای؟
در راه دوست داشتنت خود را نابود ساختم و نمایاندم
آن شـــــــــمع واژگون بختم که ســـپیده دم ندارم
شامگاهان آتشم میزنند، بامـدادان خامـوشم میسـازند
داوری تو و من در پیشگاه خداوند خواهد شد
لیک، کنون در آســـتان تو به سجده آمده ام
برگــردان: س س
عقل چکر میں ہے یه رفتار دنیا دیکهـ کر
ایک کو آتا دیکهـ کر، اور ایک کو جاتا دیکهـ کر
بهول کر کاندها نه دینا تم جنازے کو میرے
پهر کہیں زنده نه ہوجاؤں ســـہارا دیکهـ کر
کس نے میری قبر پر آکے دیا جلا دیا
بجلی کهڑک کے گر پڑی، سارا کفن جلا دیا
چین سے سو رہا تها میں اڑهے کفن مزار میں
یہاں بهی ستانے آگئے. کس نے پتا بتا دیا؟
پهول چهڑا کے مزار پر احسان تم نے کیا کیا؟
ہم نے تمهارے عشق میں مٹ کر تمہیں دیکها دیا
میں ہو وه بد نصیب شمع جس کے کوئی سحر نہیں
شام ہویے جلا دیا، صبح ہویے بجها دیا
تیرا او میرا فیصله ہوگا خدا کے سامنے
اب تو تمہارے سامنے ہم نے یه سر جهکا دیا
از تماشای کردار جهان سرم چرخ میزند
میبینم یکی می آید، دیگری میرود
ندانسته نیز جنازه ام را بر شانه مگیر
مبادا با دیدن چنان تکیه گاه واپس زنده شوم
چـه کســی بر ســـر گـــورم آمـد و چـراغ افروخت
صاعـقه غــریوا فــروافتاد و سـراپا کفنم سوخت
آرام خفته بودم با پارچه ســپیدی گسترده بر آرامگاهم
اینجا هــم به آزارم رســید. چه کسی آدرس داده بود؟
با افشــاندن گل بر تابوتم چه مهـــربانی کــرده ای؟
در راه دوست داشتنت خود را نابود ساختم و نمایاندم
آن شـــــــــمع واژگون بختم که ســـپیده دم ندارم
شامگاهان آتشم میزنند، بامـدادان خامـوشم میسـازند
داوری تو و من در پیشگاه خداوند خواهد شد
لیک، کنون در آســـتان تو به سجده آمده ام