کجایی دلبر من زعشقت بیقرارم

اگر ای آسمان خواهم که یکروز
ازین زندان خاموش پند بگیرم
به چشمِ کودک گریان چه گویم
ز من بگذر که من مرغ اسیرم
کجایی دلبر من ؟ ز دستت بیقرارم
میمیرم ز عشقت جانا کجایی تو ؟
در انتظارت ماندم جانا کجایی؟
ترا میخواهم و دانم که هرگز
به کام دل در آغوشت نگیرم
تویی آن آسمان صاف و روشن
من این کنج قفس مرغ اسیرم