کو به کو پهیل گئی بات شناسائی کی

آواز: مهدی حسن

کو به کو پهیل گئی بات شناسائی کی
اس نے خوشبو کی طرح میری پذیرائی کی
کیسے کہه دوں که مجهے چهوڑ دیا اس نے؟
بات تو سچ ہے، مگر بات ہے رسوائی کی
وه کہیں بهی گیا، لوٹا تو میرے پاس آیا
بس یہی بات ہے اچهی میرے ہرجائی کی
تیرا پہلو، تیرے دل کی طرح آباد رہے
تجهـ په گذرے نه قیامت شب تنهائی کی
اس نے جلتے ہوئی پیشانی پر جب هاتهـ رکها
روح تک آگئی تاثیر مسیحائی کی
اب بهی برسات کی راتوں میں بدن ٹوٹتا ہے
جاگ اٹهی ہیں عجب خواہشیں انگڑائی کی

افسانه آشنایی ما برزن به برزن پخش شد
همچــو بوی خوشــی مرا پذیرایی کرد
چگونه بر زبان آرم که او رهایم کرد؟
آری درست است، لیک سخن رسوایی هست
هر کجا رفت، واپس به برم باز آمد
یگانه برازندگی آن هرزه پویم همین است
کنارت همچو دلت آبادان بادا
مبادا قیامت شب تنهایی را بیازمایی
هنگامی که بر پیشانی سوزانم دست نهاد
تاثیر مسیحایی تا ژرفنای روانم راه کشود
هنوز در شبهای بارانی پیکرم میشکند
آرزوهای شگفتی از کرشمه هایم سربرآورده اند