بې دِلداره مې نه دے ژوند پَکار

بې دِلداره مې نه دی ژوند پَکار
بې دَ یاره مې نه دی ژوند پَکار
بې دِلداره مې ،بې دَ یاره مې
نه دی ژوند پکار، نه دی ژوندپکار، نه دی ژوند پکار
وی، وی،وی، وی

اور د جدایی په جدایی کی ژوندون گران دی
بی یاره ژوندون کول په مثل د زندان دی
سوزی سوک دگر زماد مینی په ارمان
وی ،وی، وی، وی

خلک راپوری خاندی، زه په سرو سترگو ژریگم
سه وکرمه خدایه په علاج یی نه پوهیژم
خوش یم د دی ژوند نه زه وحدت وی سر په دار
وی، وی، وی، وی