و جگی جگی راشه، مریض نه تباه شه

و جگی جگی راشه، مریض نه تباه شه
د لری په خنده شه، جانانه بی وفا شه
دا ستا بلاه په ما شه
مینه یم مینه

من بچه ای افغانم، از خودی کابل جانم
از هرات و جوزجانم، شیر و شکر زبانم
فدای کشور جانم، از پنجشیر و بامیانم

ز گل دی نو بهاریم، رانه د ننگهاریم
شاعر د قندهاریم، لاله گل د مزاریم
غزنی که ده تخاریم، چه هر سه یم ستا یم

فریاد کنم و زاری، تو دل با کجا داری
از ما چرا بیزاری، رحمی به ما نداری
سنگ دل و دل آزاری، قربان دو چشمانت