جـوان هـی رات سـاقیا/ شـراب لا، شـراب لا

آواز: جگجیت سـنگهـ

جـوان هـی رات سـاقیا/ شـراب لا، شـراب لا
ذرا سـی پیاس تو بجهـا/ شـراب لا، شـراب لا
تـیری شـبـاب پر سـدا، کـرم رهـی بهـار کا
تجهـی لگی مـیری دعـا/ شـراب لا، شـراب لا
یهـان کـوئی نه جی سکا، نه جی سکـی گا هـوش مـین
متا دی نام هـوش کا/ شـــراب لا، شـــراب لا
تیرا بــرا هـی شکـریه، پلائی جـا، پلائی جا
نه ذکـر کـر حسـاب کا/ شـراب لا، شـراب لا

سـاقیا! سـر شـب اسـت
بـاده بیاور، بـاده بیاور
تشـنگی مـرا اندکـی فـرو نشـان
بـاده بیاور، بـاده بیاور

سـرشـاری بهـار جاودانه افشـان بـاد بر جـوانی تو
نیایشهـای مـن ترا بـادا، ترا بـادا
بـاده بیاور، بـاده بیاور

اینجا کسـی هشـیار زیسـتن نتوانسـت
نیز نخـواهـد توانسـت چنان کند
نام هـوش را از مـیان بردار
بـاده بیاور، بـاده بیاور

خیلی ســپاسگـزارت هسـتم
به گلویم ریـز، به گلویم ریـز
شـمـار پیمـانه هـا را یاد مکن
بـاده بیاور، بـاده بیاور