عشق مرا چگونه فراموش می کنی

عشق مرا چگونه فراموش می کنی

این آتش خداست که خاموش میکنی

امشب به قصه دل من گوش می کنی
فردا مرا چو قصه فراموش می کنی

بیگانگی شده است ز عالم مراد ما
یادش بخیر هر کی نیافتد به یاد ما

دیگر نه نامه ای نه پیامی نه تحفه ای
مارا خدا نکرده فراموش میکنی

رگبار نوبهاری و خواب دریچه را
از ضربه های وسوسه مغشوش می کنی

با دیگران چو دست در آغوش میکنی
دست که داده یم فراموش میکنی
عشق مرا چگونه فراموش می کنی