پِھرتے ہیں کب سے دربدر
از کتاب: راگ هزره
، فصل ترانه های خارجی با ترجمه دری
، بخش
،
ترانه های خارجی با ترجمه دری
سـرود: جــاوید اخـتر
آهنگ: راهـول دیو برمـن
آواز: کشـور کمـار
پِھرتے ہیں کب سے دربدر/ اب اِس نگـر، اب اُس نگـر
اک دوسـرے کے ہمسفـر/ میں اور میری آوارگی
ناآشـنا ہر رہگـذر / نا مہرباں سب کی نظر
جائیں تو اب جائیں کـدھر؟ / میں اور میری آوارگی
ایک دن ملی ایک مه جبین/ تن بهی حسیں جاں بهی حسیں
دل نے کهـا هم سے وهی/ خوابون کی ہے مـنزل یہیں
پھر یوں ہوا وہ کھو گئی/ تو مجھـ کو ضد سی ہو گئی
لائیں گے اُس کو ڈھونڈ کر/ میں اور میری آوارگی
یہ دل ہی تھا جو سہہ گیا/ وہ بات ایسی کہہ گیا
کہنے کو پھر کیا رہ گیا؟/ اشکوں کا دریا بہہ گیا
جب کہہ کے وہ دلبر گیا/ تیرے لئے میں مر گیا
رُوتے ہیں اُس کو رات بھر/ میں اور میری آوارگی
ہم بھی کبھی آباد تھے/ ایسے کہاں برباد تھے
بے فِکر تھے آزاد تھے/ مسـرور تھے دِل شاد تھے
وہ چال ایسی چل گیا/ ہم بجھـ گئے دل جَل گیا
نکلے جلا کے اپنا گھر/ میں اور میری آوارگی
جِینا بہت آسان تھا/ اِک شخص کا احسان تھا
ہم کو بھی اِک ارمـان تھا/ جو خواب کا سامـان تھا
اب خواب ہے نے آرزو/ ارمـان ہے نے جسـتجو
یوں بھی چلو خوش ہیں مگـر/ میں اور میری آوارگی
1984
سـرود: جــاوید اخـتر
آهنگ: راهـول دیو برمـن
آواز: کشـور کمـار
برگـردان: س س
دیریسـت دربدر راه میپیمـاییم
گاه اینسو، گاه آنسو
گام در گام یکـدیگـر
مـن و آوارگی مـن
ناآشـنا هـر رهگـذر
نامهـربان دیدگان همگان
گـر برویم، اکنون کجا رویم؟
مـن و آوارگی مـن
روزی مـاه سیمـایی را دیدم
هم پیکرش رسا و هم روانش زیبا
دل همـانجا به مـن گفت
کاشانه خوابهـایت: پیش چشمهـایت
او ناگهـان ناپدید شـد
مـن نیز خیره سـر گشـته ام
جسـتجو کنان او را واپس خواهیم آورد
مـن و آوارگی مـن
همین دل بود که میشکیبید
سخن را اینگونه بر لب می آورد
دیگـر چه چیزی برای گفتن مـانده بود؟
دریای سـرشکهـا جاری شـد
هنگامی که او گفت و رفت
برایت جان ســپردم
از همـانرو سـراسـر شب اشک میریزیم
مـن و آوارگی مـن
روزگاری آبادان بودم
کجا اینگونه ویران بودم؟
آزاد و آزاده
دلشاد و شادمـان بودم
او نیرنگی به کار بسـت
دل سوخت، مـن خاکسـتر شـدم
برآمدیم و خانه مـان را به آتش کشاندیم
مـن و آوارگی مـن
زیسـتن بسیار ساده بود
همه اش مهـربانی کسی بود
آرزویی در دل داشـتم
اینک خواب اسـت، نه آرزو
امید اسـت نه جسـتجو
هـرچه بادا باد! اینگونه نیز خوش هسـتیم
مـن و آوارگی مـن
آهنگ: راهـول دیو برمـن
آواز: کشـور کمـار
پِھرتے ہیں کب سے دربدر/ اب اِس نگـر، اب اُس نگـر
اک دوسـرے کے ہمسفـر/ میں اور میری آوارگی
ناآشـنا ہر رہگـذر / نا مہرباں سب کی نظر
جائیں تو اب جائیں کـدھر؟ / میں اور میری آوارگی
ایک دن ملی ایک مه جبین/ تن بهی حسیں جاں بهی حسیں
دل نے کهـا هم سے وهی/ خوابون کی ہے مـنزل یہیں
پھر یوں ہوا وہ کھو گئی/ تو مجھـ کو ضد سی ہو گئی
لائیں گے اُس کو ڈھونڈ کر/ میں اور میری آوارگی
یہ دل ہی تھا جو سہہ گیا/ وہ بات ایسی کہہ گیا
کہنے کو پھر کیا رہ گیا؟/ اشکوں کا دریا بہہ گیا
جب کہہ کے وہ دلبر گیا/ تیرے لئے میں مر گیا
رُوتے ہیں اُس کو رات بھر/ میں اور میری آوارگی
ہم بھی کبھی آباد تھے/ ایسے کہاں برباد تھے
بے فِکر تھے آزاد تھے/ مسـرور تھے دِل شاد تھے
وہ چال ایسی چل گیا/ ہم بجھـ گئے دل جَل گیا
نکلے جلا کے اپنا گھر/ میں اور میری آوارگی
جِینا بہت آسان تھا/ اِک شخص کا احسان تھا
ہم کو بھی اِک ارمـان تھا/ جو خواب کا سامـان تھا
اب خواب ہے نے آرزو/ ارمـان ہے نے جسـتجو
یوں بھی چلو خوش ہیں مگـر/ میں اور میری آوارگی
1984
سـرود: جــاوید اخـتر
آهنگ: راهـول دیو برمـن
آواز: کشـور کمـار
برگـردان: س س
دیریسـت دربدر راه میپیمـاییم
گاه اینسو، گاه آنسو
گام در گام یکـدیگـر
مـن و آوارگی مـن
ناآشـنا هـر رهگـذر
نامهـربان دیدگان همگان
گـر برویم، اکنون کجا رویم؟
مـن و آوارگی مـن
روزی مـاه سیمـایی را دیدم
هم پیکرش رسا و هم روانش زیبا
دل همـانجا به مـن گفت
کاشانه خوابهـایت: پیش چشمهـایت
او ناگهـان ناپدید شـد
مـن نیز خیره سـر گشـته ام
جسـتجو کنان او را واپس خواهیم آورد
مـن و آوارگی مـن
همین دل بود که میشکیبید
سخن را اینگونه بر لب می آورد
دیگـر چه چیزی برای گفتن مـانده بود؟
دریای سـرشکهـا جاری شـد
هنگامی که او گفت و رفت
برایت جان ســپردم
از همـانرو سـراسـر شب اشک میریزیم
مـن و آوارگی مـن
روزگاری آبادان بودم
کجا اینگونه ویران بودم؟
آزاد و آزاده
دلشاد و شادمـان بودم
او نیرنگی به کار بسـت
دل سوخت، مـن خاکسـتر شـدم
برآمدیم و خانه مـان را به آتش کشاندیم
مـن و آوارگی مـن
زیسـتن بسیار ساده بود
همه اش مهـربانی کسی بود
آرزویی در دل داشـتم
اینک خواب اسـت، نه آرزو
امید اسـت نه جسـتجو
هـرچه بادا باد! اینگونه نیز خوش هسـتیم
مـن و آوارگی مـن