بانوی آتش نشینم

بانوی آتش نشینم زخم ناسور زمینم
بسکه درد و سوز و آهم مرگ گوید آفرینم
من همینم، من همینم دختر افغان زمینم
گرچه ناز و نازنینم کَی جهان را مادرم من!
بارِ دوشِ پسرم من برده ام؛ چون همسرم من
خواهرم، دردِ سرم من بانوی آتش نشینم
زخمِ ناسور زمینم بد نوشت از بسکه بختم
حامی ام گردید به کینم من همینم، من همینم

دختر افغان زمینم گرچه ناز و نازنینم
تا دلم گوید که تنگم می زند دنیا به سنگم

از خود و بیگانه یکجا هر دو می آید به جنگم

بانوی آتش نشینم زخم ناسور زمینم
سوژه ی سنگسار خلقم ننگ عرفم، داغ دینم
من همینم، من همینم دختر افغان زمینم
گرچه ناز و نازنینم همچو آهوی گریزان
در حریم گرگ و شیران می زند آن یک به چنگال
میدرد این یک به دندان بانوی آتش نشینم

زخم ناسور زمینم هر قدم در هر مسیرم
دیو و دد اندر کمینم من همینم، من همینم
دختر افغان زمینم گرچه ناز و نازنینم