بــیــا بــیــا

بــیــا بــیــا کــه بــه ســر ،‌ بــاز هـم هـوای تـو دارم
بــه ســر هــوای تـو دارم ، بـه دل وفـای تـو دارم
مــرا ســری ســت پــر از شــور و الــتــهــاب جــوانـی
کـــه آرزوی نـــثـــارش بــه خــاک پــای تــو دارم
چون گل نشسته به خون و چو غنچه بسته دهانم
چــو لــالـه بـر دل خـود ، داغ از جـفـای تـو دارم
بـــلـــای جـــان مـــنــت آفــریــد و کــرد اســیــرم
شــکــایــت از تـو نـدارم ، کـه از خـدای تـو دارم
بــه هـجـر کـرده دلـم خـو ،‌ طـمـع ز وصـل بـریـدم
کــه درد عـشـق تـو را خـوشـتـر از دوای تـو دارم
بـه خـامـشـی هـوس سـوخـتـن ، چـو شـمـع نـمـودم
بـــه زنـــدگــی طــلــب مــردن از بــرای تــو دارم
خــطــا نــکــردم و کــشــتـی مـرا بـه تـیـر نـگـاهـت
عــجــب ز تــیــر نــشــانـگـیـر بـی خـطـای تـو دارم
بـــه دام مـــن دل شـــیـــران شــرزه بــود فــتــاده
غـزال مـن !‌ چه شد کنون که سر به پای تو دارم ؟
نـکـرد رحـم بـه مـن گـرچـه دیـد تـشـنـهٔ وصـلـم
هـمـیـشـه ایـن گـلـه زان لـعـل جـانـفـزای تـو دارم
دلــم ز غــم پـر و جـامـم ز بـاده ، جـای تـو خـالـی
کـه بـنـگـری کـه چـه هـمـصـحبتی به جای تو دارم
بـه پـیـشـت ار چه خموشم ، ولیکن از تو چه پنهان
کــه بــا خــیــال تــو گــفــتــار در خـفـای تـو دارم