رکے رکے سے قدم، رک کے بار بار چلے

سـرود: ســمپورن سـنگهـ گلــزار
آهنگ: مدن مـوهن/ سلیل چوهـدری
آواز: لتا مـنگیشکر


رکے رکے سے قدم، رک کے بار بار چلے
قرار دے کے تیرے در سے بیقرار چلے
صبح نہ آئی، کئی بار نیند سے جاگے
که ایک رات کی یہ زندگی گـذار چلے
اٹھائے پھرتے تھے احسان دل کا سینے پر
لے تیرے قدمـوں میں یه قرض بهی اُتار چلے
ملی ہے شمع سے یہ رسمِ عاشقی ہم کو
گناہ ہاتھـ پہ لے کر گناهکار چلے
نہ جانے کون سے مٹی وطن کی مٹی تھی
نظر میں دھول، جگـر میں لئے غبار چلے
1975

با ایسـتهـا و درنگهـا، بار بار گام گـذاشـتم
با آنکه از آسـتانت آرامش مییافتم، ناآرام رفتم
چندین بار از خـواب پریدم، بامـــداد نیامـــد
زندگـــی یکسـره شباشب ســپری شـد
سینه مـنت دل را برمیداشـت و راه می افتاد
اینک، وام ترا نیز در پیش گامهـایت پرداختم
روش دلدادگی از شمع به مـن رسیده اسـت
این گنهکار گناه بر کف دسـت، راه میپیمـاید
نمیدانم خـاک میهــن چگـــونه خاکـــی بود
در نگاه گـرد به پا کرد و در دل غبار برانگیخت