به لب بگوی کی آن خنده ای نهان نه کند
از کتاب: راگ هزره
، فصل ناشناس
، بخش
،
ناشناس
هر غنچه که گل شد نشود غنچه دگر بار
قربان لبان تو گهی غنچه گهی گل
به لب بگوی کی آن خنده ای نهان نه کند
مـرا بــه لـطــف نـهـان تـو بــــد گـــمـان نکند
تـو خـود مـرا چـه کنی لیک چشم را فـرمـاي
کـه آن نـگـه کـه تـو کــردی زمـان زمـان نکند
تـو رنـجـه‌ای زمـن و مــیــل مـن ولی چـکـنـم
بــگــو کـه نـــاز تـوام دسـت در مــیــان نکند
گـــــرم مــجــال نـگـاهـی بـود زمـان چـکـنـم
حــکــایـتــی کـه نــگـــه مـی‌کـنـد زبـان نکند
قربان لبان تو گهی غنچه گهی گل
به لب بگوی کی آن خنده ای نهان نه کند
مـرا بــه لـطــف نـهـان تـو بــــد گـــمـان نکند
تـو خـود مـرا چـه کنی لیک چشم را فـرمـاي
کـه آن نـگـه کـه تـو کــردی زمـان زمـان نکند
تـو رنـجـه‌ای زمـن و مــیــل مـن ولی چـکـنـم
بــگــو کـه نـــاز تـوام دسـت در مــیــان نکند
گـــــرم مــجــال نـگـاهـی بـود زمـان چـکـنـم
حــکــایـتــی کـه نــگـــه مـی‌کـنـد زبـان نکند