ز کوچه باغِ تو امشب گذر نخواهم کرد

مخمس:

ز کوچــه بـــاغِ تـو امشب گذر نخواهم کرد

خـــودم پـریش و تو را در بدر نخواهم کرد

به عشقِ خـامِ تو من ترکِ سر نخواهم کرد

حیـــات و هــر نفسِ خود هدر نخواهم کرد

به هیچ گوشه ای شهری سفر نخواهم کرد

---------------------------------------

میــــانِ آتشِ احســــاسِ خـــود کباب شدم

به پیشِ چشـــم رقیبـــــان ز شرم آب شدم

به پشتِ زیِن هــــوس پـای بر رکاب شدم

دچـــــار غصه و اندوه و اضطراب شدم

تلاش و سعــی تو بر من اثر نخواهد کرد

---------------------------------------

تو خویش پادشــــــه مــــا را غلام دانستی

شئـون زنــــدگی بـــــر مــــا حرام دانستی

شــــکوه و شـــــاًن خودت در مقام دانستی

برنـــــده خنجــــــرِ مـــــــا را نیام دانستی

من از جماعتِ خود بین حذر نخواهم کرد

---------------------------------------

جفـــــا و جـــــور من از روزگار می بینم

خـــــزانِ خویش در این نوبهار می بینم

هـــــزار حادثــــــه را آشکــار می بینم

به تنــــگ دستی خود من وقار می بینم

به سوی هستی دنیــــا نظر نخواهم کرد

---------------------------------------

به شهـرِ دل چقدر ها قیامت افتاده است

به کــارِ دل چقدر ها وخامت افتاده است

به جــانِ دل چقدر ها ملامت افتاده است

به عـزمِ دل چقدر ها شهامت افتاده است

اگر ضــــرر نکند دل ضــرر نخواهم کرد

---------------------------------------

من از بیان ادب شــاد و ســـرفزار هستم

درون سینـــه عـشــاق در گــــداز هستم

نیـــــازمند به یکتـــــایی بی نیـاز هستم

هـــزار شکر که محمود اهـل راز هستم

خودم اسیــــر بد و بدگهـر نخواهم کرد

---------------------------------------

#احمد_محمود_امپراطور