چاندنی رات بڑی دیر کے بات آئی ہے
از کتاب: راگ هزره
، فصل ترانه های خارجی با ترجمه دری
، بخش
،
ترانه های خارجی با ترجمه دری
سرود: مجروح سلطانپوری
آهنگ: غلام محمد
آواز: لتا منگیشکر
چاندنی رات بڑی دیر کے بات آئی ہے
یه ملاقات بڑی دیر کے بات آئی ہے
آج کی رات وه آئے ہے بڑی دیر کی بعد
آج کی رات بڑی دیر کے بعد آئی ہے
تهاڑے رہیو
او بانکے یار رے! تهاڑے رہیو
او بانکے یار رے! تهاڑے رہیو
تهاڑے رہیو
تهاڑے رہیو
او بانکے یار رے! تهاڑے رہیو
ٹهہرو لگائی آؤں نینوں میں گجرا
ٹهہرو لگائی آؤں ... میں گجرا
چوٹی میں گهوند لاؤں پهولوں کا کجرا
میں تو کر آؤں سولہ سنگهار رے
میں تو
میں تو کر آؤں سوله سنگهار رے
میں تو کر آؤں سوله سنگهار رے
کر آؤں سوله سنگهار رے
تهاڑے رہیو
جاگے نه کویی، جاگے نه کویی
جاگے نه کویی، جاگے نه کویی
جاگے نه کویی، جاگے نه کویی
رہنا ہے تهوڑی
بولے
چهما چهم
پایل نگوڑی
بولے
.
.
نگوڑی
بولے چهما چهم
پایل نگوڑی
اجے! دهیرے سے کهولوں گی دوار رے
سیاں! دهیرے سر
میں تو چهپکے سے
اجے! ہولے سے کهولوں گی دوار رے
سیاں! دهیرے سے کهلوں گی دوار رے
تهاڑے رہیو
تهاڑے رہیو
تهاڑی رہیو
تهاڑے رہیو او بانکے یار رے! بانکے یار رے
بانکے یار رے! بانکے یار رے،
تهاڑے رہیو
1972
سرود: مجروح سلطانپوری
آهنگ: غلام محمد
آواز: لتا منگیشکر
برگردان: س س
شب مهتاب پس از دیرها آمده است
این دیدار پس از دیرها فراهم شده است
امشب "او" پس از دیرها آمده است
امشب پس از دیرها میسر شده است
اندکی بمان، اندکی بمان
ای یار همچو ســپیدار! اندکی بمان
ای یار همچو ســپیدار
اندکی بمان، اندکی بمان، اندکی بمان
ای یار همچـو ســپیدار! اندکی بمان
بمان تا سرمه به چشمهایم بکشم و بیایم
بمان تا سرمه ... بکشم و بیایم
شاخه گلی را بر شکنج گیسوانم گره زنم و بیایم
خود را هفت قلم بیارایم و برگردم
خود را
خود را هفت قلم بیارایم و برگردم
خود را هفت قلم بیارایم و برگردم
هفت قلم بیارایم و برگردم
اندکی بمان
مبادا کسی بیدار شود، مبادا کسی بیدار شود
مبادا کسی بیدار شود، مبادا کسی بیدار شود
مبادا کسی بیدار شود، مبادا کسی بیدار شود
از شب چیزی نمانده است
پازیب نفرین شده
شرنگ شرنگ
سخن میگوید
میگوید
..
نفرین شده
سخن میگوید: شرنگ شرنگ
این پازیب نفرین شده
ای دوست! دروازه را آهسته خواهم گشود
ای یار! آهسته
خموشانه
ای دوست! دروازه را به آرامی خواهم گشود
ای یار! دروازه را آهسته و خموشانه خواهم گشود
اندکی بمان
اندکی بمان
اندکی بمان. ای یار چون ســپیدار
ای یار چون ســپیدار! ای یار چون ســپیدار
اندکی بمان
آهنگ: غلام محمد
آواز: لتا منگیشکر
چاندنی رات بڑی دیر کے بات آئی ہے
یه ملاقات بڑی دیر کے بات آئی ہے
آج کی رات وه آئے ہے بڑی دیر کی بعد
آج کی رات بڑی دیر کے بعد آئی ہے
تهاڑے رہیو
او بانکے یار رے! تهاڑے رہیو
او بانکے یار رے! تهاڑے رہیو
تهاڑے رہیو
تهاڑے رہیو
او بانکے یار رے! تهاڑے رہیو
ٹهہرو لگائی آؤں نینوں میں گجرا
ٹهہرو لگائی آؤں ... میں گجرا
چوٹی میں گهوند لاؤں پهولوں کا کجرا
میں تو کر آؤں سولہ سنگهار رے
میں تو
میں تو کر آؤں سوله سنگهار رے
میں تو کر آؤں سوله سنگهار رے
کر آؤں سوله سنگهار رے
تهاڑے رہیو
جاگے نه کویی، جاگے نه کویی
جاگے نه کویی، جاگے نه کویی
جاگے نه کویی، جاگے نه کویی
رہنا ہے تهوڑی
بولے
چهما چهم
پایل نگوڑی
بولے
.
.
نگوڑی
بولے چهما چهم
پایل نگوڑی
اجے! دهیرے سے کهولوں گی دوار رے
سیاں! دهیرے سر
میں تو چهپکے سے
اجے! ہولے سے کهولوں گی دوار رے
سیاں! دهیرے سے کهلوں گی دوار رے
تهاڑے رہیو
تهاڑے رہیو
تهاڑی رہیو
تهاڑے رہیو او بانکے یار رے! بانکے یار رے
بانکے یار رے! بانکے یار رے،
تهاڑے رہیو
1972
سرود: مجروح سلطانپوری
آهنگ: غلام محمد
آواز: لتا منگیشکر
برگردان: س س
شب مهتاب پس از دیرها آمده است
این دیدار پس از دیرها فراهم شده است
امشب "او" پس از دیرها آمده است
امشب پس از دیرها میسر شده است
اندکی بمان، اندکی بمان
ای یار همچو ســپیدار! اندکی بمان
ای یار همچو ســپیدار
اندکی بمان، اندکی بمان، اندکی بمان
ای یار همچـو ســپیدار! اندکی بمان
بمان تا سرمه به چشمهایم بکشم و بیایم
بمان تا سرمه ... بکشم و بیایم
شاخه گلی را بر شکنج گیسوانم گره زنم و بیایم
خود را هفت قلم بیارایم و برگردم
خود را
خود را هفت قلم بیارایم و برگردم
خود را هفت قلم بیارایم و برگردم
هفت قلم بیارایم و برگردم
اندکی بمان
مبادا کسی بیدار شود، مبادا کسی بیدار شود
مبادا کسی بیدار شود، مبادا کسی بیدار شود
مبادا کسی بیدار شود، مبادا کسی بیدار شود
از شب چیزی نمانده است
پازیب نفرین شده
شرنگ شرنگ
سخن میگوید
میگوید
..
نفرین شده
سخن میگوید: شرنگ شرنگ
این پازیب نفرین شده
ای دوست! دروازه را آهسته خواهم گشود
ای یار! آهسته
خموشانه
ای دوست! دروازه را به آرامی خواهم گشود
ای یار! دروازه را آهسته و خموشانه خواهم گشود
اندکی بمان
اندکی بمان
اندکی بمان. ای یار چون ســپیدار
ای یار چون ســپیدار! ای یار چون ســپیدار
اندکی بمان